Θεωρώ σύστημα συντεταγμένων με αρχή το κέντρο της μπάλας και Α=(0,0,-1), δηλαδή το πάτωμα θα είναι το επίπεδο z=-1. Ας είναι S το σύνολο των σημείων της σφαίρας και f: S --> S η απεικόνιση που αντιστοιχίζει την αρχική θέση κάθε σημείου στην τελική του. Συμφώνα με τις προϋποθέσεις του προβλήματος η απεικόνιση διατηρεί τις αποστάσεις και τον προσανατολίσμο των σημείων αφού πρόκειται για την ίδια μπάλα. Δηλαδή για κάθε Α, Β, Γ του S, ισχύει |ΑΒ|=|f(A)f(B)| και τα διανύσματα ΟΑ, ΟΒ, ΟΓ (αν είναι γραμμικά ανεξάρτητα) έχουν ίδιο προσανατολισμό με τα Οf(A), Of(B), Of(Γ). Αφού διατηρεί τις αποστάσεις, η f είναι συνεχής, επομένως είναι συνεχής και η g(A)=|Af(A)|. Άρα η g έχει ελάχιστο στο συμπαγές σύνολο S, έστω αυτό d. Ας είναι επίσης Κ σημείο με την ιδιότητα |Κf(K)|=d. Αποδεικνύω ότι δεν είναι δυνατό να είναι d=2R=2: Aν ήταν d=2, όλα τα σημεία θα απεικονίζονταν στα αντιδιαμετρικά τους. Αυτό είναι αδύνατο, διότι πχ. το (0,0,-1) θα απεικονιζόταν στο (0,0,1) άρα λόγω της διατήρησης των αποστάσεων ο «ισημερινός» θα απεικονιζόταν στον εαυτό του και μάλιστα με αντίθετο προσανατολισμό, οπότε θα είχε σταθερό σημείο και θα ήταν d=0. Δείχνω τώρα ότι δεν είναι δυνατόν να είναι d>0: Θεωρώ τον μέγιστο κύκλο που περνάει από τα Κ,f(K) και την ακτίνα την κάθετη στον κύκλο αυτόν που τέμνει τη σφαίρα στα Π,Ρ (βλ. σχήμα). Θεωρώ r>0 αρκετά μικρό ώστε |ΑΖ|<2R και 2r=d=|ΓΖ| και f(Γ) ανήκει στον κύκλο. Επειδή πρέπει |f(K)f(B)|=|KB| και |f(B)Z|=|f(B)f(Γ)|=|BΓ|, είναι f(B)=E ή f(B)=H. Όμως λόγω της διατήρησης του προσανατολισμού, αναγκαστικά f(B)=E. Όμως |ΒE|