Και όμως παίζει ...

Η θεωρία Πιθανοτήτων μελετά "τυχαία" φαινόμενα, όπου το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας δεν μπορεί να προβλεφθεί με βεβαιότητα εκ των προτέρων είτε για λόγους αρχής (π.χ. η θέση ενός ηλετρονίου είναι "τυχαία" σύμφωνα με τα αξιώματα της κβαντομηχανικής) ή για λόγους αδυναμίας μας να λάβουμε υπόψιν όλα τα απαιτούμενα δεδομένα για να λύσουμε ένα πρόβλημα (π.χ. για να προβλέψουμε το αν ένα νόμισμα που ρίχνουμε θα πέσει κορώνα ή γράμματα). Είναι ένας μάλλον πρόσφατος κλάδος των μαθηματικών (θεμελιώθηκε στις σωστές του βάσεις μόλις τη δεκαετία του 1920 και άργησε αρκετά πέρα απ' αυτό να περάσει στη βασική πανεπιστημιακή εκπαίδευση των Μαθηματικών) που έχει όμως εφαρμογές σχεδόν σε όλες τις επιστήμες όπως και στις λεγόμενες κοινωνικές επιστήμες. Παρ' όλ' αυτά εξακολουθεί να είναι ο κλάδος των Μαθηματικών που είναι περισσότερο ακατανόητος στους περισσότερους. Είναι μια τεράστια πηγή "παραδόξων" (που σημαίνει: πράγματα που αντιφάσκουν με την κοινή μας λογική και με το αναμενόμενο--δείτε εδώ για ένα παράδειγμα κι εδώ για περισσότερα) και πολλοί, ακόμη και επαγγελματίες μαθηματικοί, δε δέχονται εύκολα τα συμπεράσματά της.

• Πιθανότητες στην Επιστήμη Υπολογιστών
• Σχεδίαση δοκιμών σε πειραματικές επιστήμες
• Στη Γενετική
• Στην Οικονομετρία
• Στη Φυσική
• Στο basketball